Te gast bij
HAN Master Ontwerpen van Eigentijds Leren
Deze week was ik te gast bij de HAN Master Ontwerpen van Eigentijds Leren (MOVEL). Samen met Anouk Tates vertelde ik over het thema: je hebt een droom, een school die aansluit bij jouw visie en idealen……en dan? Hoe zet je dit neer?
Prachtig om in dit gebouw te zijn, waar ik elke dag langs fiets. Je ziet de bekende wereld vanuit een ander gezichtspunt. Ik denk dat de aanwezigen de wereld ook even zagen vanuit een ander gezichtspunt. Mensen die een B3 school beginnen en hun droom najagen.
Onderwijs creëren waarbij leerlingen mogen spelen, leren wat ze willen leren en in contact zijn met de natuur en met zichzelf.
Anouk Tates vertelde prachtig. Ze heeft een verhalende manier van spreken waardoor iedereen stil werd en geboeid naar haar luisterde. Het verhalend vertellen is iets wat menig volwassene zich nog van vroeger kan herinneren. Die ene leraar die zo mooi kon vertellen waardoor je ademloos naar hem luisterde. De verbinding die Anouk met de natuur heeft konden we voelen door haar verhalen. Wat zou het prachtig zijn als iedereen eens de kans zou krijgen om een dagje mee te draaien met deze passievolle, krachtige vrouw.
Tijdens onze bijeenkomst kwam de vraag naar boven of het opzetten van B3 scholen een experiment is, of dat het reguliere onderwijs bezig is met een experiment. Wat is het ‘normale’ onderwijs? Onderwijs dat we cognitief kunnen controleren door kennis bij te brengen, te toetsen en te meten? Maar geluk is moeilijker te meten. Contact met jezelf, de ander en de wereld om ons heen is ook lastig meetbaar. Maar betekent dit dat we alleen onderwijs mogen nastreven dat we kennen en dat meetbaar is? We zullen er over 100 jaar vast anders naar kijken. Als je vanuit een ander perspectief naar de aarde zou kijken, welke gedachten zou je dan vormen over het leven van de mens, het leven van de kinderen en zou je vanuit een andere dimensie het ‘experiment’ aanmoedigen? Ik wel!
Een ander gespreksonderwerp was inclusiviteit. Is een B3 school elitair? Dat is een goede vraag. Want als je een B3 school opzet, betalen de ouders maandelijks veel meer geld dan op een reguliere school. Ik zou willen dat de overheid mee betaalde aan alle vormen van onderwijs. Helaas is dat niet zo. Een staat betaalde school heeft eisen, behalve verplichte toetsen moet je ook in een razend tempo doorgroeien tot ±350 leerlingen. Als privé school kan je klein beginnen en rustig en veilig doorgroeien. Ik wil gaan voor veiligheid en het meenemen van volwassenen in mijn nieuwe concept. Daar past een B3 school beter bij.
Het zou geweldig zijn om een samenwerking met de universiteit te kunnen realiseren. Zo kunnen kinderen, studenten en docenten samen leren en kunnen onderzoekers meehelpen om het onderwijs van de toekomst vorm te geven.
Is mijn droom binnen handbereik? Wie weet. Als je iemand kent die op de HAN of universiteit werkt en open staat voor gesprek, laat het mij vooral weten!